Grup 1969 yılında vokal ve gitarda Mark Farner, vokal ve davulda Don Brewer ve bas gitarda Mel Schacher tarafından kurulur. Grubun ilk üyesi Terry Knight daha sonra grubun menajeri olur ve isimlerini o dönem Michigan’ın ünlü tren yolu hattı Grand Trunk Western Railroad’tan esinlenerek koyar.

1969 Atlanta Pop Festival’inden sonra iyice tanınan grup Capital Records ile anlaşma imzalar ve kariyerleri boyunca kendilerinden daha çok bilinen birçok amerikalı grup ve sanatçıdan daha çok albüm satar ve turne ve festivallerin aranan isimlerinden biri haline gelirler.

İlk üç yıllarında çıkardıkları toplam sekiz albümle isimlerini pekiştiren grubun menajeri Knight, bir söylentiye göre o zamanki en büyük hitleri Closer To Home’un promosyonu için New York Times meydanına yüz bin dolarlık bir afiş astırır.

1972 yılına geldiklerinde menejerlerini kovan grup elemanları kendilerini bir mahkeme süreci içinde bulurlar. Hatta bu yüzden isimlerini Grand Funk olarak kısaltmak durumunda bile kalırlar.

1976 yılında Frank Zappa ile kısa bir beraberlik de yaşayan grup, eski ruhunu yavaş yavaş yitirir ve dağılır. Solo kariyer rüzgarlarına kapılan grup elemanları 1980 yılında bir araya gelir ve Warner Bros bünyesinde iki albüme imza atar. Bu iki albümü yeni bir ayrılık takip eder.

Ta ki 1996’ya kadar. O yıl tekrar bir araya gelen grup, üç aylık bir turne içinde 14 konserde toplam 250bin kişiye çalarlar. Bu 14 konsere orkestra için çıktıkları ve Bosnia Relief Act’i destekledikleri biletleri tükenen üç konser de dahildir. Bu yeni ruh da üç yıl devam eder ve 1999’da tekrar dağılırlar.

2000 yılına gelindiğinde Brewer ve Schacher yanlarına vokalist Max Carl’ı, eski Kiss gitaristi Bruce Kulick’i ve klavyede Timothy Cashion’ı alırlar ve Grand Funk Railroad olarak yollara düşerler. Yeni kadro halen yılda 30 civarında konser veriyor ve Buffalo (New York) ve Orlando (Florida) gibi mekanlarda 200yüz bin seyirciye ulaşıyor.

Grubun en büyük hitlerinden Some Kind Of Wonderful’un Grand Theft Auto San Andreas’ta kullanılmıştır ve bu leziz şarkının live8 konserlerinde Joss Stone tarafından londra sahnesinde mükemmel bir biçimde yorumlanmıştır.
----
Alıntıdır