Bugün 10 Kasım. Ben ilk defa, 4 on kasım önce ağlamıştım göz yaşlarımı saklamadan. Bu günün ağlama günü olmadığını bildiğim halde ağlamıştım hıçkıra hıçkıra, ağlamıştım korkarak, ağlamıştım çaresizlikten...
Dağ başında bir köydeydim, korkuyordum okulumun etrafını çeviren dağlardan, gönderde dalgalanan bayrağım gibi dalgalanıyordu içim, içim titriyordu. Ben hayatımda hiç o kadar yalnız, çaresiz hissetmemiştim kendimi.
Bu gün çaresiz, yalnız hissetmiyorum artık kendimi. Gururla dinledim öğrencilerimin okuduğu şiirleri. Gururla taşıdım bu gün Atatürk rozetimi kalbimin üstünde. Eve gelirken içimde bu siteye girip bu günle ilgili birşeyler karalamanın heyecanı vardı ve biliyordum yalnız olmadığımı.
Biliyorum! Atatürkçü düşünce yaşadıkça, yaşayacak bu Cumhuriyet. Biliyorum yıkamayacaklar, bölemeyecekler Türkiye Cumhuriyetini. Biliyorum benim gibi düşünen çok inasan var... Biliyorum, yalnız değilim. İşte bunun için ağlamıyorum artık 10 Kasımlarda. 10 Kasımların çalışmak günü, birlik, beraberlik günü, gurur duymak günü olduğunu biliyorum. Atatürk ölmedi! Devrimleriyle ve Türkiye Cumhuriyetiyle birlikte yaşıyor...
Bundan duyduğum gururu ne ülkemdeki siyasi saçmalıklar, ne de ülkeme hazırlanan tuzaklar yok edebilir.
BU GÜN GURUR DUYMAK GÜNÜDÜR, BU GÜN HANGİ SİYASİ SAÇMALIK GERÇEKLEŞİRSE GERÇEKLEŞSİN ATA'YA VE CUMHURİYETE SARILMAK, SAHİP ÇIKMAK GÜNÜDÜR. BİZ DÜNYANIN EN BÜYÜK LİDERİNİN, EN BÜYÜK ATA'SININ ÇOCUKLARIYIZ. ATATÜRK ÇOCUKLARI, ATATÜRK GENÇLERİYİZ.
YOKTUR DÜNYADA KARANLIĞI BOĞAN BAŞKA BİR LİDER DAHA. GÖSTERSİNLER VARSA; ŞERİATI, GERİCİLİĞİ, KARANLIĞI YIKIP CUMHURİYET KURAN TEK BİR LİDER DAHA VARSA. VAR MI 1. DÜNYA SAVAŞINDAN HİÇ YENİLGİ ALMADAN ÇIKAN BAŞKA BİR KOMUTAN. VAR MI DÜŞMANI TARAFINDAN BİLE ADINA PARKLAR AÇILAN, ANITLARI DİKİLEN BAŞKA BİR LİDER (TAA AVUSTURALYA'YA KADAR)...
BEN GURUR DUYARIM BU GÜN... YÜREĞİM KABARIR, TÜYLERİM DİKEN DİKEN OLUR AMA AĞLAMAM. BU GÜN DAHA ÇOK ÇALIŞMAM GEREKTİĞİNİ, ATAM'A LAYIK OLMAM GEREKTİĞİNİ YENİDEN HATIRLARIM-HATIRLATIRIM.
BEN HER YIL BU GÜN YENİDEN DOĞARIM....