Yalnızın Durumları I

Her şeyi süpürebilirsin;
Sonbaharı süpüremezsin.

Sen her şeyi süpürebilirsin;
Sonbaharı süpüremezsin.

Yalnızsa
Sürekli bir sonbaharı
Süpürür hep..
Düşünemezsin.


Yalnızın Durumları II

Yanar
Sobasında
Yalnız'ın
Üşüyen
Bakışları.

Lambasında
Karanlığa dönük
Bir ışık
Titrer
Sönük-sönük.

Penceresi
Dışına kapanmıştır,
Kapısı
İçine örtük.


Yalnızın Durumları III

Yalnız
Bin yıl yaşar
Kendini
Bir an'da.

Yalnızın Durumları IV

Yalnız'ın
Nesi var, nesi yoksa
Tümü birdenbire'dir.

Yalnızın Durumları IX

Sözünde durması
Yalnız'ın yalancılığıdır
Kendisine..
Hep yüzüne vurur utancı.
O yüzden
Gözlerini kaçırır
Gözlerinden.

Yalnızın Durumları V

Yalnız
Bir ordudur
Kendi çölünde
Sonsuz savaşlarında
Hep yener
Kendi ordusunu.

Yalnızın Durumları VI

Yalnız'ın
Sakladığı bir şey vardır;
Boyuna yerini değiştirir,
Boyuna onu arar..
Biri bulsa diye.

Yalnızın Durumları VII

Yalnız
Hem bilgesi,
Hem delisidir
Kendi dünyasının.
Ayrıca;
Hem efendisi
Hem kölesidir
Kendisinin
Tadını çıkaramaz
Görece'siz dünyasında
Hiçbirinin

Yalnızın Durumları VIII

Yalnız
Sürekli dinleyendir
Söylenmemiş bir sözü.

Yalnızın Durumları X

Yalnız'ın odasında
İkinci bir yalnızlıktır
Ayna.

Yalnızın Durumları XI

Yalnız
Hep uyanır
İkinci uykusuna.

Yalnızın Durumları XII

Yalnız
Kendi ben'inin
Sen'idir.

Yalnızın Durumları XIII

Bir sözde saklanmış bir yalanı
Bir gözde okuduğundan
Bakmaz kendi gözlerine bile.

Yalnızın Durumları XIV

Hep susadığında
O
Kendi çölündedir.

Yalnızın Durumları XIX

Yalnız'ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
"Burda"
diyemez..
Ama
Yok da..

Yalnızın Durumları XV

Kendi öyküsünü
Ne anlatabilen
Ne de dinleyebilen.
Kendi türküsünü
Ne yazabilen,
Ne söyleyebilen.

Yalnızın Durumları XVI

Bir zamanlar güldüğünü
Anımsar
da...
Yoğurur hüzün'ün çamurunu
Avuçlarında.

Yalnızın Durumları XVII

Yalnız
Aranan tek görgü tanığıdır
Yargılanmasında
Kendi davasının..
Her duruşması ertelenir
Kavgasının.

Yalnızın Durumları XVIII

Yalnız
Hem kaptanı
Hem de tek yolcusudur
Batmakta olan gemisinin..

Onun için
Ne sonuncu ayrılabilir
Gemisinden,
Ne de ilkin.

Yalnızın Durumları XX

Uykunun duvarında başladı..
Önceleri bir toz gölgesi sanki;
Sonra bir yumak yün gibi.

Ama şimdi iyice görüyor
Örümceğin ağını
Gün gibi

Yalnızın Durumları XXI

Yalnız
Duymuş olduğunun sağırı,
Görmüş olduğunun körü
Dur..

Ölür ölür öldürür,
Öldürür öldürür ölür.

Duyduklarını unutur,
Duyacaklarını düşünür

Yalnızın Durumları XXII

Yalnız'ın adına
Hiç kimse konuşamaz..

O
Kendi kendisinin
Sanığıdır.

Yalnızın Durumları XXIII

Yalnız
Önceden sezer
Sonra olacakları
Paylaşacak biri vardır;
Anlatır anlatır ona
Olanları, olmayacakları.

Yalnızın Durumları XXIV

Her leke
Kendisiyle çıkar.


Özdemir Asaf