Korku daglarinin yürekçisi,
Ölüm denizlerinin kürekçisi;
Öyle suskun oturuyor şişesinin başinda,
Içtiginin hem hirsizi, hem bekçisi,

Onu kirmiş olmali yaşaminda birisi.
Dinledikce susmasi, düşündükçe susmasi..
Tek başina iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,
Heykelini yontuyor yalnizligin ustasi.

Özdemir Asaf