Mohikan

İnsan doğayı yok etmeye, doğaya en yakın insanı yok ederek başladı

Adım adım yaklaştı beyaz bir öfke
Açtı gözü doymazdı dünyayla bile
Yok ederek doğayı sömürdü yine
Sonu gelmez öfkesi gelirdi dile

Uzak düşlerde bir kızıl yüz
Uzak düşlerde bir kızıl yüz
Mohikan Mohikan Mohikan Mohikan

''Şiir''
Rüzgarın oğlu güneşle yıka saçlarını
Sen fırtınayla yarışırken uçsuz bucaksız vadinde
Su kadar saftın ve barışıktın hayatla
Ta ki soluk benizli hırsının çirkefini
Sürene dek yer yüzüne

''Vocal''
Son ağacı kesince yeşil kirlendi
Denizi kirletince maviyi yendi
Ve o güzel insanlar atlara bindi
Terkederek dünyayı sonsuza gitti

Uzak düşlerde bir kızıl yüz
Uzak düşlerde bir kızıl yüz
Mohikan Mohikan Mohikan Mohikan

Söz&müzik: Selim Işık
Klavye : Jan Göral
Islık: Deniz Tuzcuoğlu