Karanlıklar Ülkesi

Nefes alamaz oldum, sensiz bu dünyada
Ruhundan üfle, can bulayım.
Üşüyorum, kalbim kutuplarda sanki
Gel bir dokun bana kavrulayım.

Dondu nehirler yıkılır şehirler.
Yardım istesem, bana melek mi verirler?
Kayboldu anılar yanar yarınlar.
Yitirdik gitti en güzel yıllar.

Karanlıklar ülkesinde
Kralların öfkesinde
Sensizliğin ertesinde
Bir depremin öncesinde

Telefonun her sesinde
Şu istanbul kafesinde
Umudumsa son nefeste
Yoksun işte.
Söz Müzik: Selim Işık